Onterft door je schoonouders

2 mei '16

Bij een scheiding geen recht meer op de helft van de erfenis? Dat kan voorkomen.

Steeds meer ouders die een testament opstellen, nemen een ‘anti-schoonzoonclausule’ op, een bepaling die ervoor zorgt dat een schoonzoon of schoondochter bij een scheiding geen recht meer heeft op de helft van de erfenis. Dit pakt voor de niet-erfgenaam soms onredelijk uit. Zo betaalt de partner die niet geërfd heeft bij een echtscheiding vaak de rekening. Wanneer een van de twee partners die in gemeenschap van goederen zijn getrouwd een erfenis krijgt, en het testament een uitsluitingsclausule bevat, wordt bepaald dat de erfenis privé is en niet in de gemeenschap van goederen valt. Wordt het geld op een gemeenschappelijke rekening gestort en vermengd met het gezamenlijke geld, dan wordt het onderdeel van de gemeenschap.

Vergoedingsrecht
In geval van een echtscheiding heeft de partner die het geld heeft geërfd een vordering op de gemeenschap. Dit wordt vergoedingsrecht genoemd. In beginsel moet het bedrag dan ook terug naar diegene die het heeft geërfd. Als dit bedrag aan consumptieve goederen is besteed voelt dit wellicht enigszins wrang. Want stel, het echtpaar is van de erfenis op vakantie gegaan, dan dient de erfenis na de scheiding terug naar de partner te gaan die hem heeft ontvangen. In de rechtspraak is het over het algemeen duidelijk: het geld komt toe aan diegene die het heeft geërfd. Wat echter vaak gebeurt is dat er een regeling wordt getroffen of dat mensen zeggen het geld niet terug te hoeven.

Wanneer een uitsluitingsclausule ontbreekt
Soms komt overigens ook het omgekeerde voor. Dan denken mensen dat ze geld van bijvoorbeeld hun ouders hebben geërfd, maar dan blijkt na de scheiding dat ze dit bedrag met hun ex-partner moeten delen. Er ontbreekt dan een uitsluitingsclausule in het testament. Dit fenomeen komt vaak voor wanneer ouders in het buitenland wonen en daar hun testament hebben opgemaakt. Vrijwel overal ter wereld vallen namelijk erfenissen buiten de gemeenschap van goederen, behalve in Nederland. Wanneer het huwelijk in het buitenland heeft plaatsgevonden omdat een van de twee partners bijvoorbeeld Engels is, dan kunnen er andere problemen optreden. Bijvoorbeeld wanneer het stel naar Nederland verhuist en hier tien jaar woont. Dan wordt automatisch het Nederlands recht van toepassing. Alles is vervolgens gemeenschappelijk, zo ook erfenissen. Met het wetsvoorstel ‘Beperking gemeenschap van goederen’ kan een en ander echter veranderen.

bron: www.verder-online.nl